Zabrane z naturalnego środowiska dzikie zwierzę powinno jak najszybciej znaleźć się pod opieką specjalisty. Nie przetrzymuj zwierząt w swoim prywatnym miejscu zamieszkania, mimo że takie zadanie może wydawać się łatwe. Brak wiedzy i umiejętności w zakresie opieki nad dzikimi zwierzętami, niewłaściwe warunki przetrzymywania, niewłaściwa dieta i kontakt z człowiekiem doprowadzają do nieodwracalnych zmian w organizmie i zachowaniu zwierzęcia.

Opieszałość w przekazywaniu zwierzęcia do odpowiednich specjalistów wiąże się ze zmniejszeniem prawdopodobieństwa sukcesu rehabilitacji. Ponadto nawet czasowe utrzymywanie dzikich zwierząt bez odpowiedniego pozwolenia jest niezgodne z prawem.

Najlepszym sposobem zabezpieczenia zwierzęcia jest przeniesienie go w bezpieczne miejsce np. do kartonowego pudełka czy transportera, przy czym ważne jest zapewnienie dopływu powietrza, a także spełnienie zasady: ciepło, cicho, ciemno.

Podczas zabezpieczania zwierzęcia należy uważać na swoje bezpieczeństwo, zwierzę chwytać i przenosić w rękawiczkach lub poprzez koc/ręcznik, nie głaskać, nie przytulać, nie ogrzewać swoim ciałem. W przypadku dużych zwierząt najlepiej jest bezpiecznie zarzucić zwierzęciu kawałek materiału na głowę, tak aby odciąć bodźce wzrokowe oraz zachować względną ciszę oraz bezpieczny dystans. Należy pamiętać, że MINIMALIZOWANIE BEZPOŚREDNIEGO KONTAKTU Z DZIKIM ZWIERZĘCIEM JEST PODSTAWĄ W ZACHOWANIU JEGO DOBROSTANU.

W przypadku młodych osobników lub zwierząt wychłodzonych i mokrych konieczne jest ich ogrzanie - poprzez umieszczenie w pudełku termoforu lub butelki z ciepłą wodą owiniętej ręcznikiem. Zwierzęta o dużych gabarytach na czas organizacji transportu można przykryć folią/kocem termicznym.

Znalezionym młodym ssakom pod żadnym pozorem nie podajemy mleka krowiego, a najlepiej również jakiegokolwiek innego preparatu zwierzęciu, które w ciągu jednej doby może być dostarczone pod opiekę specjalistów. W tym czasie można podawać wodę z elektrolitami lub samą wodę.

Dorosłym osobnikom, samodzielnie przyjmującym pokarm, zapewniamy dostęp do wody - szczególnie w przypadkach długiego transportu lub podczas upałów.

Karmienie znalezionego zwierzęcia jest uzasadnione wyłącznie w sytuacjach, kiedy zwierzę musi oczekiwać ponad dobę na transport do odpowiednich specjalistów. Jednak lepiej jest przegłodzić zwierzę niż podać nieodpowiedni pokarm. Przed nakarmieniem młodego zwierzęcia szczególnie wskazany jest kontakt ze specjalistą.

Zwierząt nie należy zmuszać do jedzenia i picia na własna rękę, szczególnie kiedy wykazują słabe reakcja na bodźce! Pamiętaj też, że zestresowane zwierzę może nie chcieć przyjmować pokarmu ani wody.

Odpowiedni rodzaj pokarmu będzie uzależniony od gatunku znalezionego zwierzęcia. W przypadku naszych najczęstszych pacjentów zalecamy, aby tymczasowo:

• dorosłym wiewiórkom oferować: wysokojakościowe mieszanki pełnoporcjowe dla gryzoni i królików, orzechy, ziarna, pestki, owoce i warzywa (surowe, suszone i musy bez dodatków);
• dorosłym jeżom oferować: wysokomięsną karmę dla kotów, surowe żółtko jaja lub gotowane jajko, drobno pokrojone surowe lub gotowane bez przypraw mięso, owady karmowe (mączniki, drewnojady, karaczany, świerszcze itp.).

Problemem, z którym często spotykają się pracownicy ośrodków rehabilitacji dzikich zwierząt jest zabieranie młodych, w tym osieroconych, ssaków – co roku ich odsetek stanowi około 40% wszystkich, przyjmowanych pacjentów – oraz zdrowych zwierząt z ich naturalnego środowiska.

Źle pojęta empatia i chęć niesienia pomocy sprawiają, że duża część zwierząt, która trafia do tego typu ośrodków nigdy nie powinna się w nich znaleźć. Bezpośredni kontakt z człowiekiem, relokacja i transport to dla dzikiego zwierzęcia ogromny stres, który może nieść za sobą wiele niepożądanych skutków pomimo pozornego spokoju zwierzęcia. Niestety, odchów zwierzęcia w warunkach zamkniętych w ośrodku rehabilitacji czy nawet najlepsza mieszanka mlekozastępcza, będą tylko namiastką wychowania w naturze i pokarmu matki!

Pracownicy Działu ds. Ochrony Zwierząt Lasów Miejskich – Warszawa zajmują się niesieniem pomocy zwierzętom dziko żyjącym na terenie Warszawy z gromady ssaki. W przypadku zdarzenia z udziałem dzikiego ssaka na terenie m.st. Warszawy należy kontaktować się z:

Pracownikami Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt Lasów Miejskich - Warszawa (tel. 722 008 151 lub 22 612 25 60),

• gdy potrzebujesz zasięgnąć informacji, instruktażu lub porady w sprawie związanej
  z dzikimi zwierzętami;
• gdy szukasz specjalisty, który pomoże ocenić, czy dane zwierzę wymaga ingerencji i pomocy człowieka.

Pracownikami terenowymi Lasów Miejskich – Warszawa (tel. 600-020-746 lub 600-020-747),

• gdy chcesz zgłosić prośbę o interwencje z udziałem zwierzęcia o dużych gabarytach z gromady ssaki (np.: lis, borsuk, dzik, sarna, łoś);
• gdy byłeś świadkiem/brałeś udział w kolizji drogowej z udziałem zwierzęcia o dużych gabarytach z gromady ssaki lub znalazłeś przy drodze zwierzę wymagające pomocy;
• gdy szukasz transportu (w obrębie m.st. Warszawy) dla zwierzęcia o dużych gabarytach z gromady ssaki do ośrodka rehabilitacji dzikich zwierząt, Lasów Miejskich – Warszawa.

EKOPATROLEM Warszawskiej Straży Miejskiej (tel. 986),

• gdy chcesz zgłosić prośbę o interwencje z udziałem zwierzęcia o małych gabarytach z gromady ssaki (np.: nietoperz, jeż, wiewiórka) lub ptaki;
• gdy szukasz transportu (w obrębie m.st. Warszawy) dla zwierzęcia o małych gabarytach z gromady ssaki lub ptaki do ośrodka rehabilitacji dzikich zwierząt, Lasów Miejskich – Warszawa lub Ptasiego Azylu (Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Chronionych).